به گزارش «نماینده»، دولت هفته گذشته فخرالدین احمدی دانش آشتیانی را به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش، سیدرضا صالحی امیری به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مسعود سلطانی‌فر را به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان به مجلس معرفی کرد.
گفتنی است حسن روحانی ۲۰ آبان ماه ۱۳۹۳، فخرالدین احمدی دانش آشتیانی را برای تصدی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به مجلس معرفی کرد، ولی نتوانست از مجلس رأی اعتماد بگیرد.
سیدرضا صالحی امیری نیز پیش از این در آبان ۹۲ نتوانست از مجلس برای تصدی وزارت ورزش و امور جوانان دریافت کند، سلطانی‌فر نیز نداشتن رأی اعتماد از مجلس برای تصدی‌گری وزرات ورزش و جوانان را در کارنامه خود دارد.
با توجه به پیشنهاد مجدد این افراد برای سکان‌داری در کابینه دولت یازدهم و برگزاری جلسه رأی اعتماد به وزیران پیشنهادی دولت در یازدهم آبان امسال، برای بررسی این امر با حجت‌الاسلام والمسلمین محمود رجبی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و قائم مقام مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) به گفت‌وگو پرداختیم.
اکنون شاهد معرفی وزرایی از سوی دولت هستیم که سابقه رد صلاحیت در مجلس را دارند، چرا دولت دوباره به چنین اقدامی پرداخته است؟
در گذشته نمونه آن را داشتیم کسانی که در جریان فتنه نقش داشتند یا همراه بودند، معرفی شدند، یعنی کسانی که بصیرت لازم را نداشتند یا خودشان متأثر از عوامل مخالف نظام قرار گرفتند، معرفی شدند و مجلس شورای اسلامی به آنها رأی نداد ولی در عین حال برخی مسؤولان بیان کردند، اگر ده‌ها بار نیز آنها رد کنند و دوباره نوبتی برسد، ما همین‌ها را معرفی می‌کنیم.
این نوع برخورد با مصالح کشور و مجلس شورای اسلامی، زیبنده دولت جمهوری اسلامی نیست، به ویژه اینکه در رأس این دولت یک روحانی، یعنی کسی که ملبس به لباس روحانیت است، قرار دارد.
این نوع تعامل با مجلس و معرفی افرادی که صلاحیت لازم را ندارند، آن هم برای وزارتخانه‌های حساس که آینده‌سازان کشور ما در این نهادها و وزارتخانه‌ها می‌خواهند تربیت شوند و برای نظام ساخته شوند، بسیار مایه تأسف است.
کارآزمودگی و انرژی یکی از عیوب دیگر وزیران این دولت است زیرا وزیرانی هستند که آن اندازه دچار کبر سن شده‌اند که بعید است در بسیاری موارد بتوانند مسائل را تجزیه و تحلیل کنند و تصمیم معقول بگیرند.
برخی اوقات اینکه برخی افراد تحلیل می‌کنند که در اینگونه اقدامات مسائل انتخاباتی مطرح است، زیرا این نوع معرفی وزرا این گمانه‌ها را در ذهن مردم تقویت می‌کند.
به نظرم این اقدامات به ضرر جایگاه دولت در بین مردم است، البته به جز آسیب‌هایی است که در اثر نداشتن صلاحیت این افراد متوجه وزارتخانه‌ها است و جوانانی که می‌خواهند در این وزارتخانه‌ها تربیت شوند؛ در مجموع این نوع معرفی وزیران به صلاح نظام و مملکت نیست.
آیا با این تصمیم چرخش دولت به سمت اصلاح‌طلبان می‌رود؟
از ابتدای فعالیت و تعیین وزرا در آن مقطع نیز چنین مسئله ای در دولت مشاهده می‌شد، اکنون دیگر جای توجیه نیست، سوابق برخی نشان داده که حتی در زمینه‌های کاری خودشان نیز بسیار ناموفق بودند.
با وجود این تجربه، دولت اقدام به معرفی چنین افرادی می‌کند، اگر صرفا گرایش به اصلاح‌طلبی بود، افراد شایسته را معرفی می‌کرد، اگر افرادی که مدافع نظام باشند یا انگیزه دفاع از نظام را داشته باشند، معرفی می‌شدند، نگران نبودیم.
می‌گفتیم اگر نواقص و گرایش‌هایی دارند، از نظر توانمندی و دلسوزی برای نظام و از نظر اینکه در فکر تعالی کشور باشند و بتوانند با تلاش‌ها کشور و وزارتخانه را به سمت اهداف انقلاب پیش ببرند، قابل تحمل بود، ولی ویژگی‌هایی که برای آن ذکر می‌کنند و سابقه ای که داشتند، چنین چیزی را نشان نمی‌دهد، بنابراین این امر نگران‌کننده است.
برخی از این وزرای پیشنهادی دارای سابقه‌ای هستند که پیش از این رأی اعتماد نگرفتند، علت اینکه بار دیگر دولت آنها را معرفی کرده، آیا روزنه امیدی در مجلس در زمینه دریافت رأی برای آنها پیدا شده است؟
ممکن است دولت فکر کند چنین زمینه‌ای فراهم شده، حتی اگر چنین زمینه‌ای فراهم شده مایه شرم‌آوری است که دولت کسانی که در فتنه حضور داشتند و حتی لیاقت عهده‌گیری مدیریت را ندارند، برای تصدی وزارت معرفی کند، بالاخره مردم به دولت رأی دادند که از نظام اسلامی و ارزش‌های اسلامی دفاع کند نه اینکه فتنه‌گران را در رأس قرار دهد.
بدون تردید اکثریت قاطع ملت در مقابل فتنه‌گران ایستادند، این اقدام و معرفی چنین افرادی دهن کجی به مردم و مجلس است، یک بار مجلس آنها را رد کرده است به معنای این است که اکثریت مجلس گذشته این افراد را قبول ندارند.
کسانی که نماینده اکثریت مردم بودند، این فرد را صالح برای کار نمی‌دانستند، حتی امر مشخصی است که مردم با فتنه‌گران مخالف هستند، زیرا کسانی که در فتنه بودند، قصد براندازی نظام را داشتند.
کسی که بصیرت ندارد و نمی‌تواند مصالح کشور را تشخیص دهد، چگونه صلاحیت آمدن در رأس یک وزارتخانه را دارد.
چنین اقدامی به هیچ وجه پذیرفتنی نیست، هیچ دلیلی نمی‌تواند توجیه‌کننده معرفی چنین افرادی باشد، این مرحله آزمون مجلس شورای اسلامی است، تا مشخص شود نمایندگان مجلس شورای اسلامی در برابر کسانی که در فتنه حضور داشتند، چگونه عمل می‌کنند.
خط قرمز ما فتنه است، اگر از این قضیه بر فرض محال کوتاه بیاییم آیا وزرای پیشنهادی از نظر سوابق مدیریتی می‌توانند اداره‌کننده وزارتخانه‌ها باشند، به ویژه وزارتخانه‌هایی مانند آموزش و پرورش و فرهنگ و ارشاد اسلامی که از حساسیت ویژه ای برخوردار است؟
به نظر بنده کسانی که معرفی شده‌اند چنین صلاحیتی ندارند، ما بیش از آنکه نگران بحث اصلاح‌طلبی باشیم، نگران هستیم که وزارتخانه‌های به این مهمی در دست افرادی قرار گیرد که شایستگی لازم را ندارند و با تصمیم‌گیری‌ها، عزل و نصب نادرست خود به کشور آسیب می‌رسانند.
این آسیب رساندن به نظام و کشور مهم‌تر از آن است که کسی از نظر گرایش‌های سیاسی چگونه باشد.
در واقع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی متولی ابعاد فرهنگی کشور است و این خیلی مهم است، آموزش و پروش تربیت‌کننده نسل آینده کشور ما است و همین طور وزارتخانه دیگر.
مسئله دیگر این است که فرهنگ جمهوری اسلامی را به دست چه کسی می‌دهیم و چه کسی می‌خواهد درباره مسائل فرهنگی کشور تصمیم‌گیری کند یا نوجوانان عزیز که آینده‌سازان این کشور هستند، بخواهیم به دست چه کسی بسپاریم که برای آنها برنامه‌ریزی کنند، بنابراین منهای مسائل و جریانات سیاسی از این منظر نیز انتخاب های صورت گرفته نگران‌کننده است.
با توجه به نزدیکی ایام انتخابات می‌توانیم بیان کنیم که دولت چینش انتخاباتی را دنبال می‌کند؟
این کار دولت تحلیل انتخاباتی برخی افراد را تقویت می‌کند، اگر دولت افراد شایسته‌تر و کسانی که با جریان فتنه ارتباط نداشته باشند، معرفی می‌کرد، حتی اگر ناتوان بودند، این تحلیل که دولت برای جنبه‌های سیاسی کار می‌کند، تقویت نمی‌شد.
ویژگی‌ها و گرایشات سیاسی افراد پیشنهادی، تأییدی بر تحلیل سیاسی می‌شود. این اقدام برای جایگاه دولت بین مردم مناسب نیست، حتی اگر دولت مصالح خود را می‌خواهد، اینگونه افرادی را نباید معرفی می‌کرد تا موقعیتی که در جامعه دارد، بیشتر متزلزل نشود.
اکنون دولت با وجود نداشتن موفقیت‌ها در زمینه‌های مختلف اقتصادی، روابط خارجی و... دچار مشکل جدی است و تنزل جایگاه آن به خوبی ملموس است، زیرا نتوانستند وعده‌های داده شده را محقق کنند.
اقتصادی که بنا بود در ۱۰۰ روز حل شود، تحقق پیدا نکرد، با این ناکامی‌ها جایگاه دولت تنزل پیدا می‌کند و هیچ یک از آحاد ملت دوست ندارد، جایگاه دولت جمهوری اسلامی تا این حد تنزل پیدا کند.
آیا موضع مجلس دهم نسبت به موضع مجلس قبلی به وزرایی که برای رأی اعتماد معرفی شده‌اند، تغییر پیدا کرده است؟
اگر اقدامات ویژه‌ای صورت نگیرد، تلقی ما نیز همین است که اکثریت مجلس کنونی در واقع طرفدار نظام و مقابل فتنه هستند، بنابراین اگر در جریان و فکر طبیعی خود پیش برود، به ویژه کسانی که در فتنه حضور داشتند بدون تردید رأی نمی‌آورند و ما از این مسئله به سلامت در مجلس شورای اسلامی عبور می‌کنیم.
ممکن است برخی در مجلس برای رأی اعتماد این افراد به صورت چراغ خاموش فعالیت کنند، نظر شما چیست؟
طبیعی است زمانی که وزیر معرفی می‌شود، با هر شرایطی چنین اقداماتی انجام می‌شود، به ویژه اگر وزیر پیشنهادی مشکلات خاصی داشته باشد و احتمال برای رأی دادن به او ضعیف باشد.
زمانی که وزیری با این مشکلات و معایب معرفی می‌شود و به طور طبیعی نگران رأی آوردن است، به چنین اقداماتی می‌پردازند.
نظر شما